روزه داری در دوران شیردهی
به گزارش روابط عمومی معاونت درمان
تغذیه انحصاری با شیر مادر بهترین الگوی غذایی مناسب برای رشد شیرخواران است. با توجه به اهمیت شیر مادر برای شیرخواران به ویژه در طول 6 ماه نخست زندگی و این نکته که یکی از دغدغه های مادران شیرده در ماه رمضان تأثیر روزه داری بر مقدار شیر است، مادرانی که کودکان شیرخوار داشته و در این ماه روزه می گیرند، همواره با نگرانی هایی روبه رو هستند.
با توجه به محدودیت های زمانی برای غذا خوردن و تغییر نوبت های صرف غذا و آشامیدنی ها، روزه می تواند بر وزن مادر شیرده تأثیر داشته باشد. همچنین تغییرات ساعات خواب نیز در این خصوص بی تأثیر نیست.
تغییر تغذیه مادرانی که دچار سوتغذیه نیستند، به جز موارد اندکی همچون ویتامین C و سایر ویتامین های محلول در آب، اغلب تغییر مهمی در ترکیب شیر مادر ایجاد نمی کند، اما حجم شیر تولید شده کاهش می یابد و این کاهش می تواند چشمگیر باشد.
در شش ماه نخست شیردهی که تغذیه شیرخوار فقط با شیرمادر انجام می شود و حتی در نیمه دوم سال اول که سهم شیرمادر در تغذیه شیرخوار زیاد است، شیر دادن همراه روزه داری کاری دشوار و اغلب توأم با کاهش حجم شیر است، به حدی که می تواند باعث کمبود شیر برای تأمین تغذیه شیرخوار و در نتیجه کندی رشد کودک شود.
بدیهی است هر چه کودک پس از شروع تغذیه تکمیلی، کمتر به شیر مادر وابسته باشد، امکان روزه داری مادر بیشتر است. بنابراین مادران شیرده می توانند در نیمه دوم سال دوم شیردهی، بدون تحمل دشواری فراوان روزه بگیرند، به ویژه اگر مادر شیرده با رعایت تغذیه مناسب، دریافت مایعات کافی و کاهش فعالیت های فیزیکی بتواند دفعات شیردهی در طول روز را کاهش داده و بیشتر در فاصله صرف افطاری تا سحری به نوزاد شیر دهد.
با توجه به نظرات اکثر اساتید و محققان، روزه داری مادر تأثیری بر رشد نوزاد، نمای توده بدنی مادر و درشت مغذی های شیر مادر ندارد. مادران شیرده بهتر است تا 6 ماهگی نوزاد، روزه نگیرند.
از 6 تا 12 ماهگی این امر به وضعیت کودک و شرایط مادر بستگی دارد و از یک سالگی به بعد با مشورت با پزشک، مادر می تواند روزه بگیرد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که روزه داری مادر تغییر معناداری بر روی شاخص های رشد شیرخوارانی که به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه می شوند، نداشته است. روزه ماه رمضان تأثیر قابل ملاحظه ای بر روی درشت مغذی های شیر و رشد شیرخوار ندارد و در واقع تفاوت معنادار آن در روزه داری، بر روی ریز مغذی ها است./ف.نوروزی فرد
«زهرا مغدانی»، کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز
با توجه به محدودیت های زمانی برای غذا خوردن و تغییر نوبت های صرف غذا و آشامیدنی ها، روزه می تواند بر وزن مادر شیرده تأثیر داشته باشد. همچنین تغییرات ساعات خواب نیز در این خصوص بی تأثیر نیست.
تغییر تغذیه مادرانی که دچار سوتغذیه نیستند، به جز موارد اندکی همچون ویتامین C و سایر ویتامین های محلول در آب، اغلب تغییر مهمی در ترکیب شیر مادر ایجاد نمی کند، اما حجم شیر تولید شده کاهش می یابد و این کاهش می تواند چشمگیر باشد.
در شش ماه نخست شیردهی که تغذیه شیرخوار فقط با شیرمادر انجام می شود و حتی در نیمه دوم سال اول که سهم شیرمادر در تغذیه شیرخوار زیاد است، شیر دادن همراه روزه داری کاری دشوار و اغلب توأم با کاهش حجم شیر است، به حدی که می تواند باعث کمبود شیر برای تأمین تغذیه شیرخوار و در نتیجه کندی رشد کودک شود.
بدیهی است هر چه کودک پس از شروع تغذیه تکمیلی، کمتر به شیر مادر وابسته باشد، امکان روزه داری مادر بیشتر است. بنابراین مادران شیرده می توانند در نیمه دوم سال دوم شیردهی، بدون تحمل دشواری فراوان روزه بگیرند، به ویژه اگر مادر شیرده با رعایت تغذیه مناسب، دریافت مایعات کافی و کاهش فعالیت های فیزیکی بتواند دفعات شیردهی در طول روز را کاهش داده و بیشتر در فاصله صرف افطاری تا سحری به نوزاد شیر دهد.
با توجه به نظرات اکثر اساتید و محققان، روزه داری مادر تأثیری بر رشد نوزاد، نمای توده بدنی مادر و درشت مغذی های شیر مادر ندارد. مادران شیرده بهتر است تا 6 ماهگی نوزاد، روزه نگیرند.
از 6 تا 12 ماهگی این امر به وضعیت کودک و شرایط مادر بستگی دارد و از یک سالگی به بعد با مشورت با پزشک، مادر می تواند روزه بگیرد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که روزه داری مادر تغییر معناداری بر روی شاخص های رشد شیرخوارانی که به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه می شوند، نداشته است. روزه ماه رمضان تأثیر قابل ملاحظه ای بر روی درشت مغذی های شیر و رشد شیرخوار ندارد و در واقع تفاوت معنادار آن در روزه داری، بر روی ریز مغذی ها است./ف.نوروزی فرد
«زهرا مغدانی»، کارشناس ارشد تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز
نظر دهید